De mensen. En wat is hun verhaal?

Wil je ook graag leren praten met dieren? Wil je graag zien wat jij voor jouw dier kan betekenen? Je dier en zijn gedrag beter begrijpen? Dan is het echt een aanrader om het Gratis E-book te downloaden! Je kunt nu eindelijk de Gratis Tips om zelf met Dieren te kunnen praten ophalen!

 

Op verzoek van de schrijvers zijn bepaalde namen gefingeerd.

Een jaar later ...
Al een hele tijd ben ik van plan je weer eens te laten weten hoe het nu met Aafke gaat.
Nou, ontzettend goed dus!! Sinds drie weken is ze helemaal vrij van de symptomen van het Headshaken. Ze heeft ruim een jaar Chinese kruiden gekregen, en we moesten regelmatig het recept bijstellen, maar sinds maart kreeg ze de juiste combinatie. De afgelopen drie weken heb ik bij wijze van proef geen kruiden moeten geven, en ze doet het verbazingwekkend goed! Vanaf nu krijgt ze nog een kleine onderhoudsdosis die haar moet beschermen tegen eventuele gevolgen van mogelijke stress-situaties in de toekomst, maar volgens degene die haar de kruiden voorschreef is kan Aafkes zelfgenezend vermogen het waarschijnlijk verder zelf nu.
Ik wil je ontzettend bedanken nogmaals. Ik ben ervan overtuigd dat de gesprekken die je vorig jaar met Aafke hebt gehad mij het inzicht hebben gegeven in het ontstaan van haar Headshaken en ervoor gezorgd hebben dat ik begreep dat de weg van Chinese Kruiden de enige juiste was om haar te helpen. Bovendien hebben de Bachbloesems er indertijd voor gezorgd dat Aafke uit haar geestelijke "put" raakte!!
Zij en ik zijn zo ontzettend meer naar elkaar toe gegroeid, dat is zoiets moois!!
Nogmaals heel erg bedankt!

*******************************************************************

Ik wil je even op de hoogte brengen m.b.t. de veranderingen van onze Beau.
We zagen al meteen een verandering bij beau toen jij met haar had gepraat en deze veranderingen zetten nog door.
We hebben nu een kleine twee weken de olie en de druppels gebruikt en ze verandert.
We wisten niet ze goed wat we nu wel of niet zagen, je gaat er ook erg op letten.
Ze was wat loom en tam alsof ze even niet zichzelf was.
Ze reageert steeds beter op honden maar als andere honden erg enthousiast zijn dan is ze wat afwachtend en loopt erbij weg, beetje onderdanig nog soms.
Ze speelt veel meer en daagt ook wat meer uit.
Zoals zij zich laat bespringen zo bespringt zij nu soms wat honden en ze snapt niet dat andere honden dat niet willen, haar kop dan prachtig, zo van nou dat mag toch wel!!! Dat hoort toch.
Ook graaft ze veel diepe gaten en dit vind ze erg leuk ze blaft erbij.
Ze loopt ook wat meer van ons weg met het wandelen snuffelt, rent door hoog gras etc..
Ze blijft erg angstig voor ballen groot en klein, als kinderen met een voetbal langs ons huis lopen dan druipt ze al af, als ze op het veld aan het voetballen zijn gaat ze naar binnen, als wij op straat een potje badminton spelen loopt ze naar binnen oren plat staart tussen de benen.
Mieke er is al veel veranderd in haar gedrag en we hebben vertrouwen dat het goed komt.
Zonnige groet van Greta

*********************************************************************

Hoi Mieke en het zomerteam, wat een ontwikkelingen daar in de achterhoek!!
Heb nog steeds plezier van de consulten die Mieke met mijn paard Pablo heeft gehad, we kletsen ondertussen heel wat af en ik ben hem veel beter gaan begrijpen.
Mijn mooiste ervaring is geweest dat ik droomde dat hij ziek was en ik had buikpijn waar ik mee wakker werd.
Dat hoort niet bij mij. Nadat ik weer in slaap was gevallen herhaalde dezelfde droom zich. Ik wist ineens zeker dat Pablo ziek was. Ik ben toen midden in de nacht uit bed gesprongen en ben naar stal gereden. Ik trof daar een zwetend en ziek paard dat op mentaal nivo groepen had!! Niet te
begrijpen...maar wel een groot kado. Het is gelukkig weer helemaal goed gekomen met Pablo.
Graag wil ik nog veel meer leren over de kunst van communiceren met dieren en schrijf mij graag in voor de cursus in augustus. Liefst door de week.
Hartelijk groet Heleen Thoonsen

***********************************************************************

Wat me erg opvalt sinds je gesprekken met onze witte herder Indy hebt gehad, is dat ze veel minder angstig en veel stabieler lijkt, meer met onze andere hond Niran aan het spelen is en - erg opvallend - niet meer heeft mank gelopen. We zijn zelfs een weekendje aan zee geweest, en ze heeft zich echt uitbundig gedragen aan het strand, maar nog geen minuut mank gelopen!!! Ze vindt het heerlijk om gemasseerd te worden aan haar heupen en poten, en ligt er dan zelfs bij te knorren als een varken.
Rachel Aalbers

************************************************************************

Spock is een grote, trotse, bonte dekhengst van 13 jaar. Je kunt je geen betrouwbaarder en gewilliger paard bedenken dan hij. Hij gaat ten alle tijden door het vuur voor mij en dat zonder een doetje te worden. Klinkt alsof ik het heel goed voor elkaar heb, zou je zeggen. Klopt, ware het niet dat hij door zijn karakter nooit laat blijken dat hij grenzen heeft. En dan wordt een paard met zo’n karakter ziek. Kom er dan maar eens achter wat hij heeft.
Als 3-4 jarige heb ik hem al gereden vroeger, ook op wedstrijden, toentertijd ook al zo braaf. We zijn elkaar uit het oog verloren, hij ging naar Denemarken voor de dekdienst, ik ging ‘in de paarden’ in Duitsland.
Vele omzwervingen, vele paarden (zo’n 200), en vele ervaringen later besloot ik uit de paarden te gaan. Ik had het wel gezien, zo’n beetje alles meegemaakt. Tig jonge paarden zadelmak gemaakt, opgeleid, handelspaarden gereden, uitgebracht en verzorgd, stalmanagement van een zeer succesvolle Duitse ruiter gedaan en zelfs nog als groom Europa doorgeweest.
Ik kwam terug en na een jaar geen paarden ben ik voor de hobby teruggegaan naar waar ik was begonnen, bij een goede vriend in de buurt. Lees meer....
**************************************************************************

Afgelopen zondag hebben we je gesproken op de ParaVisie-beurs in Rotterdam. We hebben het met je gehad over onze bouvier Bas die zo depressief was na het terugkomen van de trimster. We vonden hem toen niet zo erg mooi en vooral de oren niet. Hij had zelf ook veel last van die oren en liep alleen maar te klapperen. Jij vertelde toen dat hij zich ongelukkig voelde omdat we niet hadden gezegd hoe mooi hij was. Toen we thuis kwamen hebben we hem de hemel in geprezen en zeiden dat er geen mooiere hond op deze aardbol was dan hij. En dat we ook wel zulke mooie oren wilden hebben. Dat hebben we maandag etc. herhaald en het is waar wat je vertelde, hoor. Bas is weer de oude !! Hij speelt weer volop, is vrolijk en met zijn oren klapperen doet hij ook niet meer.
We wilden je dit even laten weten en zijn je dankbaar voor je advies.
Jozien en Jessica

***************************************************************************

Na jouw gesprek met mijn paard Aafke zijn er vandaag al wat bijzondere dingen gebeurd: oa hebben Aafke en ik langs de weg gelopen, en opeens kwam er op ongeveer 100 meter van ons vandaan iemand anders met zijn paard de weg op lopen ... en er is niets gebeurd!! We zijn gewoon doorgelopen, zijn de anderen gepasseerd en liepen rustig terug naar stal!!!
Verder zie ik veranderingen in Aafke. Ze is deze week hengstig, en "vroeger" kon ik haar dan nauwelijks poetsen, ze gilde en trapte dan behoorlijk. Nu kan ik alles met haar doen, zelfs haar benen masseren. Grappig, Aafke had gezegd dat ik oa ook haar kroonranden moest masseren; laat ik nu deze week ontdekken dat daarin alle meridianen samenkomen.
Er is heel duidelijk in ieder geval bij mij iets gebeurd, alsof er van binnen een cirkel gesloten is, en tegelijk lijkt het alsof ik een heleboel los heb kunnen laten... Wat doe jij mooi werk!!
Paar maanden later: Aafke is nu bijna "bom"-proof als ik met haar langs de weg loop. Gisteravond: 3 wielrenners die aan kwamen zoeven, stemmen die van heel ver over het land kwamen, 2 straaljagers, nog eens wat fietsers, toen een ruiter die langs de weg heen en weer draafde: alles vlak na elkaar en Aafke reageerde nauwelijks, bleef gewoon bij me lopen (en hopen op nog wat happen heerlijk bermgras).
Ellen Molenaar, Kampen

****************************************************************************

Wederom heel erg bedankt voor het gesprek dat je met onze hond Yoerie hebt gehad. Het heeft de band met hem gevoelsmatig dieper gemaakt.
Denken dat je weet hoe je hond zich voelt, is toch anders dan het van je eigen dier horen .... heel speciaal.
Heel veel groetjes, Anneke en Wim van Rijswijk

*****************************************************************************

Ik wil je nogmaals laten weten hoe blij we zijn met je geboden hulp. Op 7 juli 2004 heb je gesproken met mijn kat Seneca die erg angstig was. Toen het probleem duidelijk was, is hij met behulp van Bachbloesems, Reiki (je bent hiervoor nog bij mij thuis geweest), de magneet die ik van je heb mogen lenen en EFT er weer bovenop gekomen. Met Seneca gaat het goed, een held zal het nooit worden, maar hij is niet angstig meer (wel voorzichtig) en hij heeft zijn eigen plekje hier in huis gevonden. Hij reageert ontzettend goed op mijn plaatjesdenken, volgens mij is hij 24 uur per dag alert om de plaatjes op te vangen, we hebben dan ook intensief contact. Mijn andere kat reageert ook wel, maar toch minder (snel)! De manier waarop jij contact maakt met dieren en ze kunt helpen heeft veel indruk op mij gemaakt. Langs deze weg wil ik je nogmaals bedanken, je hebt zowel Seneca als mijn leven op een positieve manier beïnvloed. Ik hoop dat je nog heel erg lang je geweldige werk voort kunt zetten, ik kan er alleen maar positief over zijn. Ik volg je website nauwlettend en hoop gauw weer een van je geweldige verhalen tegemoet te kunnen zien.
Yvanka Buitenhek, Enschede

*****************************************************************************

Wat een goed nieuws hebben wij, onze kat Burly is na vier weken terug!!!! Gisteravond laat werden wij gebeld door een vrouw niet te ver van ons vandaan en zij was onder de indruk dat ze Burly al een paar dagen bij haar in de straat had gezien en in haar achtertuin. Dus wij zijn meteen op de fiets gesprongen en overal rondgelopen en zijn naam geroepen en zijn fluittoontje gefloten, maar nergens Burly. Toen we weer op onze fiets wilden stappen, zag mijn vriendin in de verte iets aan komen hollen en ja hoor daar was ie: Burly! Om jou meer informatie geven over de gegevens die je van Burly had gekregen: er was inderdaad een ijsbaan vlakbij ons huis, maar geen kermis. Wel was er een paar honderd meter verderop een circus en ik wist dat op de posters paarden stonden, zoals jij had beschreven van de draaimolen. Burly is misschien daar geweest voordat hij in de buurt was waar we hem gisteren vonden, want de ijsbaan ligt meer naar het noorden. Wel heeft ie een flinke ontsteking aan zijn oog, misschien dat daarom de paarden vertraagd voor hem waren zoals jij beschreef? Geen idee, maar ik weet wel dat we niet te beschrijven zo blij zijn dat hij terug is. Ook hebben we elke dag een kaars gebrand voor zijn foto om hem te laten weten dat we hem graag thuis wilden hebben en inderdaad hebben wij elkaar gevonden, dankzij onze lichttoren! Bedankt voor je hulp Mieke!
Taroena en Kelly Wamelink, Haarlem

*******************************************************************************

Bedankt dat je met mijn kat Doni hebt gepraat. Het heeft mijn vertrouwen dat het goed zal komen met hem versterkt. Ik vond wat je vertelde heel ontroerend. Ik ben ook zo blij dat hij zich realiseert dat hij een heel leuke kat is. Want dat is hij. Ik werk zelf met mensen en ik begin me steeds meer te realiseren dat mijn kennis over traumatische ervaringen bij mensen net zo goed van toepassing is bij dieren. Doni heeft blijkbaar een traumatische ervaring gehad in de baarmoeder; ik denk dat dat gevoel van onveiligheid naar boven is gekomen door de komst van Droppie die zo onberekenbaar kan zijn. Dan kan ik me schuldig gaan voelen omdat ik haar in huis heb gehaald. Maar als het mensen betreft, denk ik dat we die situaties opzoeken die we nodig hebben om de dingen die we willen oplossen te kunnen oplossen. Misschien geldt hetzelfde wel voor dieren. Misschien wil Doni dit wel oplossen en is het daarom heel goed dat Droppie er bij is gekomen. Ik vond het fijn om te merken dat jij en ik op dezelfde lijn zitten als het gaat om de oorzaak van fysieke problemen. Ik ken niet zo heel veel mensen die er ook zo over denken. En voor de ongelovigen: dat er een tochtplek zit bij de tuindeur is iets dat alleen Doni en niet jij kon weten. Ik zal proberen er iets aan te gaan doen. Dan hoeft hij niet langer op de tocht te gaan zitten om me er op te wijzen dat ik er iets aan moet doen.
Nogmaals bedankt. Els

********************************************************************************

Na twee maanden voor twee tekkelpups gezorgd te hebben, is een van de pups, Filo, op een onprettige manier bij andere mensen terecht gekomen. Het was op een bepaald moment ook niet bekend waar deze pup was en hoe het met hem ging. Toen heb ik gevraagd of Mieke met Filo wilde praten en door de beschrijving die ik kreeg, weet ik hoe hij zich voelt en waar hij is en of de mensen goed zijn voor hem. Dit is een opluchting voor mij. Ik zat er al lang mee maar nu is dat over. Heel fijn en Mieke bedankt! Marja V., Arnhem

*********************************************************************************

Ik had niet verwacht dat het gesprek met mijn herder Diego zo diep zou gaan. Ik had eerder gedacht dat het allemaal bij ‘huishoudelijke dingetjes’ zou blijven. Maar ik kan er wel iets mee. Ik kom vast nog wel een keer bij jou terug. Heel erg bedankt.
Sandra Crijns, Brunssum

*********************************************************************************

Met mijn lieve katje Tommy heb ik altijd een bijzondere band gehad. Ze is een wat schuw katje met een karaktertje van glas. Een half jaar geleden ging ze steeds slechter eten. Tot ze vrijwel niets meer at en ontzettend afviel. Dierenarts heeft haar uitgebreid onderzocht, echo’s gemaakt van haar hele lijfje… Niets te vinden. Je begrijpt dat ik me erg zorgen maakte. Behalve haar eetgedrag was ze ook afstandelijk geworden. Ik wilde zo graag begrijpen wat er met mijn katje was. Haar lijfje, steeds magerder, het was zo erg.
Een paar maanden geleden vroeg ik Mieke om hulp: Tommy vertelde Mieke over een waslijst aan klachten, zoals dat ze haar eten niet goed meer kon ruiken en proeven en dat haar keel zeer deed en nog veel meer. Ze was te veel in beslag genomen door haar klachten om nog contact met mij te hebben.
Ik heb op veel van Tommies klachten kunnen inspelen, en ze is zichtbaar weer een veel gelukkiger katje. Ze eet weer normaal (ik ben zo blij!!) en we hebben een waanzinnig goed contact met elkaar. We lijken wel een verliefd stel, geweldig!
Dat er in ieder dier een wezentje schuilt met zijn eigen denkwereld en gevoelens… Gevoelsmatig vermoedde ik het altijd al. Maar het feit dat je dus met dieren kunt praten, en dat Tommy aangaf mij altijd al te hebben begrepen… Het heeft mijn wereld op zijn kop gezet. Ik kijk anders naar dieren, maar weet nu, dat bijna niemand beseft wat er in al die koppies omgaat. Ik vertel nu bijvoorbeeld vooraf aan Tommy (in plaatjes) wat er bij de dierenarts gaat gebeuren. Het was de eerste keer dat ze niet een keel opzette in de auto, voor het eerst in 16 jaar.
Mieke, ontzettend bedankt voor je hulp, Tommy en ik zijn je dankbaar!
Danielle de Graaf, Den Haag.

*********************************************************************************

Jorike is een paard dat altijd aan het wandelen was. Ze gaf aan jou aan dat ze dat deed omdat ze een energieblokkade had bij haar staartzone. Ik heb geprobeerd die blokkade zelf te behandelen maar heb daar geen enkele ervaring in. Toen ik mijn onervaren handen op haar rug legde, keek ze zo achterom van "Ja, hèhè DAAR zit het! Ze leek het wel prettig te vinden maar of het nou had geholpen wist ik echt niet. Totdat iemand bij mij op stal een paar dagen later opmerkte dat Jorike bijna gestopt was met wandelen! Ik weet niet waardoor het nou komt, want ze doet het in de zomer sowieso wel wat meer dan in de winter, maar dit is toch wel frappant!
Ik heb ook het idee dat we wat beter contact hebben, ik heb nou van jou gehoord wat ze met bepaalde dingen bedoelt, dus dat interpreteert wat makkelijker! Verder probeer ik heel veel "plaatjes te denken" en af en toe is het frappant wat er gebeurt, ook met mijn andere paard!
Semma L, Lochem

**********************************************************************************

Onze kat Socks was vermist. Het was heel raar weet je. Bas en ik hadden vrijdagavond na ontvangst van jouw e-mail met zijn tweeën heel intensief zitten mediteren voor zover dat dan lukte en nog geen half uur daarna hoorden we allebei tegelijk een harde mauw zoals alleen Socksie dat kan. Wij kijken, poezen nergens te bekennen maar toch zeker weten dat geluid te hebben gehoord. Allebei er een beetje van onder de indruk. Zaterdagavond kwamen we thuis van een bezoekje aan een vriendin en toen zat onze andere kat, Flo-tje, boven op een dak heel hard te mauwen! Zo van schiet nou eens op!! Komen we binnen, zit Flo voor het raam van het dakterras. Binnengelaten. Meteen staat Socks voor het raam. Helemaal uitgehongerd en vermagerd. Dus die begint als een bezetene te eten. Pas daarna was het tijd voor een enorme kroel en toen zag ik pas dat ze mank liep! Heel haar onderpoot stond er raar onder. Maar we waren zo verschrikkelijk blij dat ze terug is!! Nu is ze bij de dierenarts. Haar tibia (scheenbeen geloof ik) is gebroken. Dat word een duur grapje, maar ze is het zeker waard. Dank je wel voor de steun!!
Kim Buuron, Roosendaal

**********************************************************************************

Ik denk ik vertel je nog even hoe het nu met mijn fjord Ostar gaat. Hij heeft nu (bijna) 2 potjes Bachbloesems op en ik begin nu (eigelijk al langer, maar mail nu pas) te merken dat het écht werkt. Hij is veel rustiger, springt niet snel meer weg. Ik heb nu elke week les en leerde vorige week dat ik mijn been anders moest laten hangen in de draf, omdat ik anders achter het paard aan lichtrijd. En toen moest ik toch weer even denken aan wat Ostar gezegd had. Ik wilde nog even zeggen dat ik nu met veel meer plezier rijd, en dat nu heel anders naar hem kijk (positief!!!)
Hannie Boschma, Sondel

**********************************************************************************

Mijn paard Ponga vertelde jou dat haar voor mij onbegrijpelijke gedrag een lichamelijke oorzaak had. Nadat ik je had gesproken, ben ik naar haar toegegaan en heb haar eens flink gepoetst. Ik ben vervolgens met mijn handen over haar hele lichaam gegaan en kon - ook al ben ik een leek op dit gebied - duidelijk een verdikking voelen boven op haar rug in het midden aan een van de wervels, zoals zij had aangegeven. Ook toen ik met mijn hand over haar linker achterbil streek, zoals ze ook had aangegeven, reageerde ze daar heel sterk op door een soort van kreungeluid te geven en achterom te kijken. Dus ook mij lijkt het zinvol om een osteopaat in te schakelen die dit kan bekijken. Wat ze verder opmerkte: "Ik kan er niet meer bij, ik mag het niet meer doen", dat moet het luchtzuigen zijn geweest. Iets dat wij haar sinds kort belemmeren te doen. Ik ben heel blij dat ik deze stap naar jou genomen heb. We gaan nu proberen om eerst de lichamelijke problemen op te lossen en ik hoop dat we daarna de draad weer op kunnen pakken wat het rijden betreft.
Groeten, Hettie Rosen, Drachten

************************************************************************************

Op maandagavond hebben we onze rode kater Joop voor het laatst gezien. Hoewel hij eigenlijk iedere avond thuis komt, maakten we ons op dinsdag nog geen zorgen. Toen hij op woensdag nog niet thuis was gekomen kregen we een vervelend gevoel, er zou toch niets zijn gebeurd? Via een vriendin heb ik de naam van Mieke gekregen met de mededeling dat zij ook vermissingen behandelt. Op donderdagochtend heb ik contact opgenomen met Mieke en de vermissing van Joop met haar besproken. Zij zou direct aan de slag gaan. Ook de aanwijzingen die Mieke ons heeft gegeven, heb ik meteen opgevolgd. Het eerste contact dat Mieke met Joop had, baarde ons zorgen. Zij gaf aan dat het contact flinterdun was en dat Joop van ver weg kwam. Op vrijdagavond heeft mijn partner nog reiki naar Joop gestuurd en hij merkte dat de energie heel erg sterk was (hetgeen over het algemeen betekent dat er heel wat te 'healen' valt). Op zaterdag hadden we een bruiloft, zodat we 's avonds pas laat thuiskwamen. Ik hoorde zacht gemiauw en daar zat ie midden in de kamer. Hij was heel erg mager geworden en kon niet op zijn achterpootjes staan. We zijn zo gigantisch gelukkig dat hij terug is. Bij de dierenarts bleek dat hij zijn bekken op meerdere plaatsen heeft gebroken en hij moet 10 weken in een grote kooi verblijven om het een en ander weer aan elkaar te laten groeien. Het is in onze ogen een wonder hoe onze Jopie terug heeft kunnen komen (hij is namelijk met zijn gebroken bekken ook over een schutting van 1.80 meter geklommen). We zijn heel erg dankbaar dat hij weer bij ons is. Ondanks zijn breuken is hij gelukkig erg rustig. Mieke bedankt!
Joyce Wesdorp, Loosdrecht

************************************************************************************

We wilden je even laten weten hoe het met onze mini-bullterriër Chef gaat. Voor het gesprek met jou, wilde hij geen teefjes dekken. Hij werd dan heel trillerig. Je kreeg er de tranen van in je ogen als je naar hem keek. Chef is na het gesprek zeer veranderd. Dat valt niet alleen ons op, ook familie en vrienden zien duidelijk verschil tussen de oude Chef en de nieuwe. Hij komt vaker bij je zitten en je kunt hem nu lekker knuffelen. Zijn karakter is een stuk veranderd. Ook tijdens shows in de bench is hij veel liever naar de mensen toe. Hij heeft ook zijn eerste succesvolle dekking verricht. We zijn dus erg blij. We zijn er met Chef nog niet helemaal maar we zijn al wel een heel stuk verder. Hartstikke bedankt!
Martin en Miranda Wolthuis, Hengelo (O)

************************************************************************************

Mijn lieve kat Floortje werd vermist en Mieke heeft contact met hem gemaakt. Ze bevestigde dat waar ik al bang voor was: Floortje leeft niet meer. Hij is bij het oversteken tegen een auto aangelopen en heeft de klap niet overleefd. Dit te weten, geeft mij een bepaalde rust al zou ik het natuurlijk wel anders gewild hebben. Ik hou mij dus zoveel mogelijk aan haar ervaring vast en hoe dubbel het ook klinkt: dat voelt goed. Ik dank haar zeer hartelijk voor deze ondersteuning. Wat mij bijzonder aanspreekt, is haar openheid omtrent haar eigen beleving bij dit werk. Ik ervaar het als zeer zuiver. Ze is zich nog steeds verder aan het ontwikkelen. Ook de resultaten ervaar ik als zeer waardevol. Ik hoop in alles dat het haar goed gaat en zal haar werk regelmatig op haar site volgen.
Mieke, heel veel dank.
Ricky M., Benschop

************************************************************************************

Ik zou je nog eens laten weten hoe het met mijn paard Apie gaat. Ik had al eerder laten weten dat het nog niet erg veranderd was maar ik kan nu wel zeggen dat je gesprekken met haar geholpen hebben!! Apie is rustiger en is makkelijker te benaderen. Uit het land halen gaat zelfs zo goed dat ze naar je toe komt gewandeld. Ik hoef geen trucjes meer uit te halen, ik hoef haar niet meer te vangen. Het voeren in de stal gaat ook beter al trapt ze vaak nog een keer tegen de wand maar vervolgens kan ik haar zelfs in de stal poetsen. Iets wat voor het gesprek met jou een levensgevaarlijke onderneming was. Ik ben heel blij dat ik de stap naar jou gezet heb omdat ik nu een paard heb waar ik heel veel plezier mee beleef. Dank je wel.
Esther Groenewoud, Velserbroek

**************************************************************************************

Onze vermiste Europese korthaar Marx is terug en de manier waarop dat is gegaan, was een heel bijzondere ervaring voor ons. Ik kan er niet over uit en ik ben er al sinds jouw bezoek aan ons erg mee bezig.
Marx is na zijn terugkomst de hele dag in mijn buurt gebleven gisteren en was erg aanhalig. Je merkt aan zijn gedrag dat hij nog niet helemaal in orde is maar het gaat beter. Hij had in elk geval geen koorts en dat betekent wel dat hij zelfstandig door die infectie is gekomen..... Ik vind het geweldig wat je met Marx hebt gedaan, ongelovelijk gewoon.
Ik ben stapelgek op onze dieren en met name op Marx en Frank. Ik zou het geweldig vinden om jouw beroep te hebben en zoveel dieren en mensen te kunnen helpen. Mieke nogmaals bedankt voor alje hulp, ik zal het nooit vergeten.
Sabine Karelse, Eck en Wijk

**************************************************************************************

Ik wil je nogmaals hartelijk bedanken voor je gesprekken met mijn Anatolische herder Tiarra (ook namens haar, daarvan ben ik overtuigd). Ook de wijze van je mondelinge terugkoppeling en schriftelijke rapportage hebben op mij een diepe indruk gemaakt. Ondanks mijn achtergrond van zo'n kleine 20 jaar IT-managementervaring en mijn dus nogal linkerhersenhelftgeoriënteerde dagelijkse werkpraktijk, "weet" ik nu dat je op een bijzondere wijze contact hebt gemaakt met deze lieve hond. Ik denk dat je nieuwe carrièrerichting een gouden greep is. En ik hoop dat je met je werk een belangrijke bijdrage kunt leveren aan een koersverandering van het maatschappelijke (on)bewustzijn inzake het denk-, gevoels- en spirituele leven van onze medeaardbewoners. Voor mij is deze dag in ieder geval een absolute mijlpaal en die koester ik intens.
Frank Wijdeven, Almere

***********************************************************************************

Door het tv-programma "De Dierentolk" had ik wel eens van een dierentolk gehoord. Toen kwam bij onze Duitse Herder Tobias een moment waarop wij ons afvroegen of het misschien niet beter zou zijn om hem te laten inslapen (hij was oud, slechte heupen, misschien wel veel pijn?). Toch voelde dit voor mij niet goed. Ik wilde van hem weten wat hij wilde, wat zijn wens was. Ik ben op internet gaan zoeken naar een dierentolk en terecht gekomen op de site van Mieke. Ik heb haar diezelfde avond foto's gestuurd. Achteraf is het goed geweest om toen contact op te nemen, want een week later was Tobias ineens heel erg achteruit gegaan. Hij kon nauwelijks nog lopen, maar we wilden niet eerder handelen, voordat dat we wisten wat hij wilde. Ik ben daar achteraf gezien heel blij om, want van Mieke hoorden we dat Tobias geen pijn had en dat hij graag zelf wilde sterven. Verder vertelde ze o.a. nog zijn laatste wens en waar hij begraven wilde worden. Diezelfde avond hebben we zijn "laatste wens" in vervulling gebracht. Die nacht is hij overleden. Ik ben heel blij dat Mieke met Tobias heeft gepraat. Het betekent voor ons heel veel dat wij hem een mooi einde hebben kunnen geven door wat hij haar verteld heeft. Ook waren we "gerustgesteld"; het was moeilijk hem langzaam te zien wegglijden, maar het gaf houvast te weten dat hij dit zelf graag zo wilde. Natuurlijk missen we Tobias, maar we hebben een heel goed gevoel over hoe het gelopen is. Het is goed zo!
Madeleine

***********************************************************************************

(Achtergrondinfo: Siamees Simon trok telkens gevaarlijk dicht naar een knooppunt van snelwegen. Ook ging hij naar buiten, liep naar de wei en ging daar aanhoudend hard staan mauwen. Binnen deed hij dat ook. Niemand wist wat er met deze kat aan de hand was. Henriette had al vele voorgangers van Simon aan de snelweg verloren. Haar verzoek aan Simon was daarom wat dichter bij huis te blijven en de kat van de buren, Danny als voorbeeld te nemen. Op mijn verzoek verzoek heeft Henriette met Simon stuk voor stuk alle kattengrafjes in haar tuin bezocht en hem laten voelen hoe groot haar verdriet was, telkens als ze weer een kattenlijkje van een van haar katten van de snelweg veegde).  ----------------
Simon is inmiddels enorm veranderd. De eerste dag na jouw gesprek met hem heeft hij, je krijgt er kippenvel van, uitgebreid en voorzichtig met Danny rondgesnuffeld en samen hebben ze een poos in het hoge gras van het kippenhok van de buren gezeten. Eerder gingen ze altijd weer vrij snel hun eigen weg, nu niet. De dag daarop zijn Simon en Danny de hele middag samen op stap geweest, in de buurt en rond het huis. Simon is voor het eerst van zijn leven aan de voorkant van het huis geweest en bleef keurig in tuin en op pad. Op een gegeven moment kwam hij uit zichzelf weer naar huis lopen. Prachtig he. We zijn inmiddels een paar maanden later en Simon is helemaal niet meer geïnteresseerd in de snelweg, is opmerkelijk aanhankelijk en spint als een tijger. We hebben een compleet andere kat in huis. Wat mooi, dat ik jou heb uitgekozen uit de veelheid van namen op internet. Ik ben diep onder de indruk. En Simon blijkbaar ook.
Henriette, Vaassen

***************************************************************************************

Hoe kan je zo’n unieke ervaring op papier krijgen?
Mijn Chow Rozet van vier jaar oud was al maanden niet in orde. De klachten waren als volgt: erg sloom, moe, passief, slechte ontlasting, sjokken. Na tig bezoekjes aan de dierenarts kwamen we tot de conclusie, dat er waarschijnlijk iets mis ging met haar voeding. We hebben toen enkele maanden van allerlei soorten voer uitgeprobeerd (verschillende soorten brokken, rijst met lamsvlees, rijst met geit). Elke keer leek het voer aan te slaan, maar na enkele dagen kwam de teleurstelling weer de hoek om kijken. We voelden ons steeds meer machteloos worden. We zagen Rozet achteruit gaan. Mensen dachten ondertussen dat we een heel oude hond hadden, zo slecht liep ze. Rozet straalde van alles uit, maar weinigs positiefs.
Op een gegeven moment zag ik het programma De Dierentolk op de tv. Zoals velen hield ook ik mijn reserve, maar was tegelijkertijd erg geprikkeld door dit programma. Heel voorzichtig bedacht ik me ‘misschien is dit waar we naar op zoek zijn’. Na veel gespit op het Internet kwam ik uiteindelijk bij de site van Mieke Zomer terecht. Haar manier van schrijven, haar uitleg en haar benadering spraken me enorm aan. Ook de zin ‘ik sta tot mijn knieën in de klei’. Heerlijk, dat was wat ik wilde horen!
Na een aantal keer heen en weer gemaild te hebben, werd ik steeds enthousiaster en hoopvoller. Mieke heeft hierna vier gesprekken met onze hond gevoerd. Geweldig! Het zijn zulke treffende, herkenbare, confronterende en ook wel emotionele gesprekken geweest.
Ik heb er weinig behoefte aan om mensen ervan te overtuigen hoe kloppend het allemaal is. Maar om enkele voorbeelden te geven…. (dat leest toch prettig :-)
Mieke wist via Rozet aan te geven welke lichamelijk klachten Rozet had, dat ze een teveel of te weinig aan eiwitten binnenkreeg, dat de puppycursus geen succes was, dat ze een gekleurd koord als riem heeft, dat ze een hekel heeft aan skates, skateboarden en radiografisch bestuurbare autootjes, dat ze niet dol is op kinderen, dat ze haar andere baasje mist en ga zo nog maar even door!
Voor mezelf en voor Rozet heb ik zoveel mooie dingen uit de gesprekken gehaald. Ongelooflijk!
Geweldig dat Rozet ook zo’n gevoel voor humor heeft.
Mieke, ik wil je (namens ons) intens bedanken voor deze fijne gesprekken met Rozet, voor je tijd en energie, voor je ontzettend fijne benadering.
Dankjewel. We weten je te vinden :-)
Naomi en Saskia, Delfgauw

**************************************************************************************

Het is al weer een tijdje geleden maar je vroeg me of ik je nog wat wilde laten weten hoe het nu ging. Inmiddels is mijn paard Pjotr, nadat hij dat aan jou had aangegeven, een keer of zes behandeld door de therapeut, en het is echt niet normaal hoe hij veranderd is, hij is veel meer ontspannen met het rijden en het gaat steeds beter, heb onlangs ook weer een keer meegedaan met een wedstrijd en we werden zevende met 160 punten dus dat was erg leuk en heb ook heel fijn kunnen rijden met hem!! Ik ben er zelf ook veel rustiger onder en heb me ertoe kunnen zetten om me niet zo op te fokken als het een keer niet goed gaat en dat lukt me tot nu toe goed!! Kortom het gaat op het moment hartstikke goed!!
Karin, Helmond


Karin vraagt me vervolgens om Pjotr te vragen, hoe hij zijn leven nu ziet.
Wat hij mij vertelt, geef ik door aan Karin. Haar reactie: "Hartstikke bedankt!! Ik ben echt super blij!! Kreeg echt kippenvel toen ik het aan het lezen was, echt super!! Het gaat allemaal ook nog steeds goed!!"

**************************************************************************************

Ik ben via via bij Mieke terechtgekomen, eigenlijk op het juiste moment, want ik had het idee dat ons paard Govert niet lekker in zijn vel zat. We maakte ons erg ongerust om hem. Hij mocht namelijk geen beweging hebben van de veearts, omdat zijn banden aan zijn voorbenen als het ware versleten zijn. Als Govert niet aan het werk mag, wordt hij macho. Hierdoor durf ik niet meer met hem te lopen en beweging heeft hij juist zo hard nodig. Govert en ik lijken wel een beetje op elkaar, allebei erg onzeker, waardoor we elkaar totaal uit balans haalden. Ik kwam niet verder dan poetsen en knuffelen, maar een paard verdient meer. Mijn zusje Loes is ernstig ziek geweest, waardoor zij erg onfrequent kan komen en al helemaal niet altijd kan rijden. Zij is hier erg verdrietig om en wilde dat graag aan Govert uitleggen via Mieke. Ze vertelde het hem zelf ook steeds, maar Loes kon Govert niet horen zoals Mieke hem hoort. Ik had een paar vragen voor Mieke geformuleerd die zij aan Govert kon stellen en echt waar, het antwoord dat ik van haar terugkreeg was zo frappant. Het klopte gewoon - tot op de naam van een geitje toe - dus dan moest het wel echt zijn. Ik weet dat je met dieren kunt communiceren als je je daarin traint. Toch was ik nogal sceptisch. Een kennis van mij is ook bij Mieke geweest. Hij is de nuchterheid zelve maar sprak met zoveel lof over haar. Dus daarom wilde ik dat zij ook eens contact zou leggen met Govert. Zij heeft ons erg goed geholpen. Wij weten nu wat Govert nodig heeft en wat zijn angsten zijn en daardoor kan ik nu veel beter met hem overweg en hij met mij. We houden echt rekening met elkaar. Ik ben zo opgelucht. Ik wandel weer met hem langs de weg en het gaat perfect. We mogen zelfs het rijden langzaam aan weer opbouwen. Het lijkt wel alsof Govert net zo opgelucht is als ik. Ik praat erg veel tegen hem en ga gewoon op mijn intuïtie af. Zo komen we er wel samen. Ik neem zeker nog eens contact op met Mieke, want ik wil nog veel meer weten en Govert heeft vast en zeker ook een heleboel te vertellen. Vriendelijke groeten,
Sarah en Loes, Bussum.

*************************************************************************************

Januari 2002 loopt onze Europese korthaar Pukkie weg van huis.
De week ervoor was hij ook al een weekje weg geweest, maar hij was wel teruggekomen. Hij had met kerst een groot abces aan zijn poot gehad en had veel stress ondervonden bij de dierenarts. Dus toen hij die eerste week weg was, dachten we: hij is boos, die komt wel weer terug. En dat was ook zo. Maar een week later werd hij opgejaagd door de buurvrouw en toen bleef hij weg. Na alles gedaan te hebben: dierenbescherming, overal briefjes opgehangen, roepen en zoeken. Kwam een kennis van mij met het verhaal dat haar zus (Mieke dus), met dieren kon praten en met een foto kon proberen of ze contact met Pukkie kon krijgen. Aangezien we de hoop inmiddels al hadden opgegeven (het was al 2 of 3 maanden later) heb ik een foto gestuurd en heeft Mieke haar eerste contact gemaakt. Dit gebeurde zowel overdag als wel ‘s nachts. Zij vertelde me dingen over mijn huis en omgeving die zij zonder het gezien te hebben precies wist. Dit maakte mij nieuwsgierig. Toen daarna hebben we regelmatig per e-mail contact gehad over wat Pukkie zei. Hij zei dat hij gevlucht was maar nu veilig was en te eten kreeg. Later zei hij dat ik niet meer moest zoeken en dat hij het als een vakantie beschouwde en dat hij vanzelf weer terug zou komen. Mieke is later ook nog bij ons langs geweest om ons te zien en om de route te bekijken die Pukkie gelopen zou hebben. Zes maanden na zijn vertrek kwam hij op een ochtend zo de schutting over lopen. Hij was erg dik maar zijn vacht was erg slecht.
We waren erg sceptisch over dat praten met dieren maar Mieke heeft mij zeker hoop gegeven.
En of het nu wel of niet waar is, Pukkie heeft zijn woord gehouden en is terug.
J.V. te Haarlem

***********************************************************************************

Dierentolk?
Hoe kom je daaraan?
Eigenlijk heel toevallig, want zoals wel vaker zat ik op de paardenpagina te kijken. En daar kwam ik Mieke Zomer, dierentolk tegen. Nieuwsgierig en een beetje sceptisch toch maar eens een kijkje genomen op de site, de verhalen gelezen, en dan komt de ene vraag na de andere bij je op, vragen die iedereen wel eens bij een dier heeft. Of gewoon dingetjes die je graag zou willen weten. Contact opgenomen en gevraagd of ze ook voor mij eens wat gesprekken aan wilde gaan. Foto’s opgestuurd, vragen erbij gedaan. Vragen waarvan je zelf het antwoord helemaal niet weet, maar ook vragen waarvan ik zelf al wel iets wist, je blijft natuurlijk sceptisch. En een paar dagen later kwamen de gesprekken binnen. Ze zou met acht dieren praten: 1 paard, 2 honden en 5 katten. Ik heb ze echt met kippenvel en soms ook met de tranen over mijn wangen gelezen. Er zaten voor mij best emotionele stukjes tussen. Er waren een aantal dingen die niet klopten of anders waren, maar vooral die kleine details die naar boven kwamen. Een kat die in mijn nek kwam liggen als ik ging zitten, een kat met ademhalingsproblemen, een angstige kat, een paard dat rouw bij mij had gevoeld en ga zo maar door.
Ik vind het echt ongelooflijk. En ik wil Mieke heel erg bedanken voor haar tips, en de gesprekken die ze heeft gehad met mijn dieren. Ik heb ze nog niet allemaal terug, en ik ben erg benieuwd, maar ik geloof het allemaal.
Carola Reid, Bergen om Zoom

************************************************************************************

Mijn ervaring met een dierentolk
Vaak heb ik de verhalen aangehoord van mensen die met bomen en dieren praten en vaak dacht ik: "Hoe kunnen mensen nu praten met bomen en dieren?". Ik geloofde er niets van. Op een dag lag er een brief op de mat van de Stichting met de inhoud dat Mieke wel haar diensten aan wilde bieden als dierentolk. Mijn dosis wantrouwen in het ‘zweverige wereldje’ was groot en ik wist niet goed wat ik met dit aanbod aanmoest. Ik heb met verschillende mensen overlegd en besloten het te proberen.
We hadden twee dieren waar Mieke, als zijnde van proef, mee zou moeten tolken.
Het eerste dier was een hond van een van mijn kennissen; de uitkomst was verbluffend en ze wist veel te vertellen over dingen die niemand kon weten.
Toen moest ik ook maar eens kijken hoe goed ze was. Ik heb haar een foto van Wenga (mijn toenmalige paard) gemaild. Ik heb haar verschillende vragen gesteld, vragen waar ik enkel het antwoord op wist en tot mijn grote verbazing wist Mieke ook hier weer veel te vertellen over zaken die echt niemand kon weten. Ik was verbaasd. Zou het dan toch echt kunnen, praten met dieren? Ik begon het bijna te geloven, maar ik was nog niet helemaal overtuigd, dus nog maar eens een proef.
Een bekende van mij had veel problemen en vragen over haar paard, dus ik heb weer een foto gemaild en een lijstje met vragen, en ook hier wist ze verschillende zaken feilloos te beschrijven. Ik hoor u denken: "Die mensen kennen elkaar!". Nee, dat is niet het geval, de bekende van mij wist niet wie er tolkte. Alle correspondentie ging via mij.
Naar aanleiding van het bovenstaande ben ik er nu van overtuigd dat er mensen zijn die met dieren kunnen praten. Ik neem niet zomaar dingen aan. Ik geloof het pas als ik het resultaat heb gezien.
Mieke, bedankt voor de hulp die je ons aanbiedt om te zoeken naar een mogelijke dader van de mishandelingen én om de eigenaren van de mishandelde dieren de mogelijkheid te bieden om toch te weten te komen hoe hun geliefde dier zich voelt.
Groet,
Henk ten Napel
www.zinloosgewelddieren.nl 

**********************************************************************************

Op mijn verzoek heeft Mieke contact gezocht met onze hond Flap en onze kat Lies. Ze deed dit door middel van een foto, dus zonder de dieren te zien of te kennen. Uit wat zij mij vertelde over dit contact bleek dat het duidelijk over onze dieren ging. Ze wist bijvoorbeeld te zeggen dat Flap soms last had van zijn rechterachterpoot (een oude blessure) en ook te vertellen waarom onze kat zo erg op zichzelf leeft. Dit alles zonder ook maar één toelichting van mijn kant over de dieren. Ik vond het een boeiende en nuttige ervaring, en zal haar zeker nog eens vragen als er met één van de dieren een probleem opduikt.
M.J. IJspeert, Enschede

*********************************************************************************

Dusty is nog steeds vermist en we hebben haar niet terug maar ik kreeg kippenvel van wat je vertelde. Kikkers vangen en vuilnisbakken leegeten. Hoeveel honden hebben dat nou als hobby? Op alle vuilnisbakken achter het huis hebben we sloten moeten aanbrengen omdat Dusty alles openwurmt. Ook jouw omschrijving van haar logeeradres vanwaar ze werd vermist en de route die ze heeft gelopen, het klopte gewoon. Je vertelde zulke specifieke dingen over mijn hondje en je kent ons niet eens! 
M. Achterhuis, Oldenzaal

**********************************************************************************

Als onze langharige Hollandse herder drachtig is, vertelt ze jou dat ze drie jongens en vier meisjes bij zich draagt. 
Twee maanden later werpt ze inderdaad drie reutjes en vier teefjes. Dit moet je zelf meemaken om het te kunnen geloven. Belangrijk detail hierbij is, dat op het moment dat je met haar sprak, de pups nog maar cellen waren van twee dagen oud!!
A. Stegebrink, Borne  

**********************************************************************************

Na 14 jaar is mijn kater overleden en zoiets komt plotseling en dan voel je verdriet. Maar door in contact te komen met Mieke kun je het verdriet een plaatsje geven. Het heeft mij enorm geholpen bij het verwerkingsproces. Het is heel frappant hoe zij de juiste dingen vertelt over wat alleen ik kon weten en de kat natuurlijk. Op de vragen waarmee ik was blijven zitten, gaf Caesar antwoord in zijn gesprek met haar. Fijn dat er mensen zijn zoals Mieke. Alle lof hiervoor.  
Liesbeth uit Arnhem

**********************************************************************************

Mijn ervaring met Mieke is zeer positief te noemen. Ik had goede verhalen gehoord van een vriendin van me en was toen heel benieuwd naar hoe mijn 3 honden dachten. Het resultaat was echt verbluffend. Mieke gaf dingen aan die zij absoluut niet weten kon. Het was heel verhelderend om nu eens eindelijk te horen hoe mijn honden dachten. Er kwamen ook sommige dingen aan de orde die ik niet zo leuk vond om te horen, maar ik had duidelijk gezegd dat ze alles moest vertellen wat de honden haar zeiden. Ook als het niet zo leuk was. Gelukkig waren de honden wel positief naar mij toe ;-)) Dank je wel Mieke voor je hulp,
Groetjes Sandra Stiphout, Enschede

*************************************************************************************

Een half jaar geleden besloten wij om een hond (Max) uit het asiel te adopteren naast de hond die wij al twee jaar hadden. Het was een erg lieve, zachte en behoorlijke zieke hond. In de 9 weken die volgden knapte hij zienderogen op en bleek het vooral een hele lieve, gehoorzame knuffel te zijn. We waren allemaal dol op hem. Toch kwam het moment dat we, door omstandigheden waar we niets aan konden doen, afstand van hem moesten doen. Het was vreselijk, hij moest terug naar het asiel. Na een paar weken werd een nieuw adres voor hem gevonden bij erg lieve mensen die alles voor hem wilden doen. Toch bleef ik het gevoel houden dat hij niet helemaal gelukkig was, een vaag en nogal onbestemd gevoel. Ik wist dat Mieke wel eens met dieren praatte, tot dan toe moest ik daar nogal om lachen. Ik had vooral het gevoel dat het te mooi zou zijn als het echt zou kunnen. Dan zou je tenslotte met alle asieldieren kunnen praten en meteen een heleboel problemen op kunnen lossen. Toch wilde ik heel graag weten hoe Max zich voelde op zijn nieuwe plek. Op een dag heb ik Mieke gevraagd of ze met Max wilde praten, en natuurlijk deed ze dat graag. Ik was erg verbaasd toen ze met haar verhaal begon, ze beschreef dat Max zich erg agressief gedroeg toen zij toenadering zocht. (Dat was niets voor Max, die zachte knuffel die iedereen aardig vond). Ook vertelde ze dat Max erg misselijk was omdat hij het verkeerde voer kreeg (Max had ook bij ons al erg veel problemen met zijn darmen, daarom moest je erg voorzichtig zijn met wat je hem voerde). Ook had Max erg veel last van hoofdpijn (het gezin waar hij terecht was gekomen had als ik er kwam, de radio erg hard staan, de hardrock knalde door de kamer, ook ik zou daar barstende hoofdpijn van krijgen). Mieke wist, toen ze de foto van Max kreeg niet welke relatie ik met de hond had, zij kende mij niet uit de tijd dat Max bij ons was en had dus nooit iets gehoord over deze hond. Toch zei ze dat Max graag weer naar ons wilde, daaruit trok ze de conclusie dat Max in ieder geval een tijdje bij ons gewoond moest hebben. Ondanks mijn scepsis moest ik toegeven dat ze toch erg veel wist te vertellen over de hond en dat ze ook echt in de goede richting zat. Ik was nogal verbaasd, toch blijf ik persoonlijk nog steeds een beetje nuchter en durf ik haast niet te geloven dat het zo gemakkelijk is via een foto contact te maken met een hond.
Mw. P. van Duursen, Hengelo (O)

*****************************************************************************************

Overige referenties op aanvraag.